احساس گناه نداشته باشید. بسیاری از والدین هستند که احساسی مشابه با شما دارند. اگر دائماً از خود میپرسید که آیا من پدر یا مادر بدی هستم؟ / چرا حوصله بازی با بچمو ندارم؟ باید بدانید که نیاز به احساس شرمندگی نیست و این حس کاملاً طبیعی است. قطعاً شما هم در سنین کم از بازی کردن لذت میبردهاید ولی ممکن است در این سن دلایل مختلفی باعث شوند تا شما از انجام بازیهای تخیلی و یا واقعی با کودکتان را به اندازه وی لذت نبرید. همراه ما باشید تا راه با حلهای پیشنهادی بالونیا بتوانید بیشتر با فرزند خود وقت بگذرانید و بازی کنید.
چرا حوصله بازی با بچه رو ندارم؟
بسیاری از والدین به خاطر داشتن مشغلههای بسیار در طول روز از بازی کردن با کودک خود دوری میکنند. این افراد ترجیح میدهند تا کودک خودش به تنهایی بازی کند و یا با جایگزین کردن گوشی و تبلت به جای بازی های فیزیکی، بچهها را سرگرم کنند، در ادامه از جنبههای روانشناسی پاسخ سؤال چرا حوصله بازی با کودکم را ندارم را به طور تخصصی بررسی کردهایم، همراه ما باشید.
لذت نبردن از بازیهای انتخابی توسط کودک
از خیلی ها شنیده ایم که می گویند من اصلا حوصله ندارم با بچم بازی کنم! اصلیترین دلیل بازی نکردن با بچهها این است که شما از بازی لذت نمیبرید، امروزه بازیها بسیار متنوع هستند و شاید بسیاری از آنها خارج از محدوده تعریف کلمه بازی در ذهن شما باشند. در گذشته بازی های سنتی مثل یه قل دو قل انجام می دادند ولی امروز باید قبول کنیم که این بازی ها بسیار کمرنگ شده اند و حتی برای برخی از بچه ها جالب به نظر نمیرسند. برای همین ممکن است کودک شما علاقهمند به انجام بازیهایی باشد که شما هیچ میلی به انجام آنها ندارید، سعی کنید وجه اشتراکاتی بین بازیهایی که کودکتان دوست دارد و بازیهایی که خودتان دوست دارید پیدا کنید و حتماً چندین بازی جدید را با کودک خود تجربه کنید تا بتوانید بازی که هردوی شما از آن خوشتان میآید را انتخاب کنید.
افسردگی و سایر مشکلات روانشناختی
بسیاری از والدین ممکن است خودشان متوجه افسردگی نباشند ولی دچار افسردگی در درجات خفیف باشند. یکی از دلایل بازی نکردن برخی والدین با بچهها، میتواند مشکلات روانشناختی مثل افسردگی باشد. اینکه بعضی مادران اصلاً حوصله بچهها را ندارند، ناشی از افسردگی بچه داری است. در این خانوادهها، معمولاً کودکان میل بیشتری به انجام بازیهای کامپیوتری دارند و دوست ندارند و با والدین خود وقت بگذرانند. در این مواقع بهتر است والد (پدر یا مادر) در اولین فرصت برای درمان افسردگی خود به مشاور و یا روانشناس مراجعه کند.
تجربه تلخ نادیده گرفته شدن در کودکی
این که والدین در زمان کودکی خود نمیتوانستند با پدر و مادر خود بازی کنند، ممکن است باعث شده باشد تا در بزرگسالی جرئت تجربه چنین کاری را نداشته باشند. زیرا خودشان به اصطلاح کودکی نکردهاند؛اگر از جمله افرادی هستید که میگویید حوصله بازی با بچه ام را ندارم تمام تلاشتان را بکنید تا کودک مظلوم شما تجربه ای مشابه با شما را نداشته باشد. برای فرزند خود وقت بگذارید و نیازهای عاطفی اون را تامین کنید. بزرگترین تکیه گاه و لبخند او شما هستید.
محدودیت زمانی به خاطر دغدغههای خارج از خانه
بسیاری از والدین با داشتن مشغلههای بسیار زیادی در زمینه کار و رسیدگی به کارهای خانه ممکن است نتوانند زمان بسیار زیادی را با وجود التماس و اعتراضهای فرزندانشان، با آنها بازی کنند؛ بنابراین ترجیح میدهند تا به طور کل بازی کردن با کودک خود را از زندگی کودک حذف کنند. توجه کنید که هیچ والدینی تمایل ندارند تا ساعتهای بسیار طولانی با کودکان خود بازی کنند، شما باید قبل از اینکه به سراغ بازی با فرزند خود بروید، محدودیت زمانی برای بازی مشخص کنید و بگویید که برای مثال از ساعت پنج تا شش ما باهم پازل میچینیم و یا بازیهای دیگری که فرزند شما به آن علاقه دارد. اگر دلیل بازی نکردن شما صرفا نداشتن زمان و زیاد بودن دغدغه های کاری شماست بهترین کاری که میتوانیم به شما پیشنهاد بدهیم این است که فرزند خود را به بالونیا یا هر خانه بازی دیگر ببرید تا کودک بتواند لااقل با هم سن و سالانش بازی کند.
چرا حوصله بچمو ندارم؟ راه حل چیست
اگر شما هم دوست دارید تا فرزند شما سلامت روان داشته باشد و بتواند به صورت فردی نرمال در آینده با افراد مختلف در اجتماع ارتباط برقرار کند، لازم است تا در کودکی با وی بازی کنید؛ زیرا در همین بازی کردنهاست که کودکان بسیاری از مسائل را میآموزند. زندگی اجتماعی کودک در بزرگسالی تا حد زیادی به همین بازیهایی که با وی انجام میدهید، بستگی دارد. در ادامه به راه حلهایی برای افزایش میل شما به بازی کردن با کودک اشاره خواهیم کرد.
از هر فرصتی برای بازی با کودک استفاده کنید
گاهی لازم نیست تا حتماً با کودک خود بازی کنید! میتوانید برخی اوقات هنگام شستن ظرف، پختن غذا و انجام فعالیتهای روزانه با کودک خود بازی کنید. برای مثال از او بخواهید تا به کمک شما بیاید. سعی کنید در هنگام انجام هر فعالیتی ارتباط عمیقی با کودک برقرار کنید. فرقی ندارد که این فعالیت شستن ماشین باشد و یا جارو کشیدن. شما میتوانید در هر حالت یک نوع بازی اختراع کنید و با کودک خود بازی کنید.
برای بازی با کودک برنامه ریزی کنید
سعی کنید در طول هفته حداقل ۳ یا ۴ روز را به مدت یک الی دو ساعت با کودک خود بازی کنید. لازم است تا برای بازی کردن با کودک خود در برنامه روزانه و هفتگی خود جایگاه خاصی را در نظر بگیرید، در روزهایی که نمیتوانید به برنامه خود متعهد باشید، سعی کنید فعالیتهایی را که با فرزندتان انجام میدهید در قالب یک بازی بگنجانید.
کودک را به خانه بازی ببرید
اینکه شما همواره بخواهید در محیط منزل با تعداد محدودی اسباب بازی با کودک خود بازی کنید، کاری نشدنی است و حتی کودکان نیز پس از مدتی علاقه خود را به بازی از دست میدهند. برای اینکه گاهی اوقات در فرایند بازی با کودک تنوع ایجاد کنید، میتوانید کودک خود را به خانههای بازی ببرید. در این مجموعهها میتوانید با بسیاری از اسباببازیهای مختلف به همراه کودک خود بازی کنید. در خانههای بازی شما میتوانید در محیطی بسیار صمیمی با فضای دلپذیر و کودکانه ساعتها با فرزند خود مشغول بازی باشید.
جمع بندی
همه ما میدانیم که پررنگترین فعالیت کودکان در طول روز بازی کردن است. کودکان در هر سنی ممکن است به بازیهای مختلفی علاقه داشته باشند. اینکه شما میتوانید با فرزند خود بازی کنید، باعث میشود تا در آینده راحت تر بتوانید به کشف استعدادها و پیشرفت مهارتهایشان کمک کنید.
در صورتی که به خاطر مشاغلی با ساعتهای کاری طولانی و یا مشکلات دیگر نمیتوانید در خانه با کودک خود بازی کنید، میتوانید کودکان را به محلهایی مثل خانه بازی بالونیا ببرید و به همراه کودکانتان در محیطی کاملاً جذاب و پرنشاط با کودک خود تا ساعتها بازی کنید. توجه کنید که بازی کردن فقط با وسایل فیزیکی و اسباب بازی نیست. کودکان در بالونیا وارد دنیای دیگری میشوند و میتوانند قوه تخیل خود را پرورش دهند. بهترین کاری که شما در حق فرزندتان و رشد شخصیتش میتوانید بکنید، این است که با وی بازی کنید.
تمامی روانشناسان به این نتیجه رسیدهاند که بازی با کودک، تأثیرات بسیار مثبتی در شخصیت وی در هنگام بزرگسالی خواهد داشت؛ بنابراین حتماً برای کودک خود و بازی کردن با وی وقت بگذارید و سعی کنید در خانه یا محلهایی مثل خانه بازی، به رشد اخلاقیات کودک خود کمک کنید. توجه کنید که تعامل اجتماعی، هوش، ارتباط مؤثر و خلاقیت همگی در بازیها و فعالیتهایی که کودک شما انجام میدهد، پرورش مییابند. امیدواریم تا حدودی توانسته باشیم پاسخ سؤال چرا حوصله بازی با کودکم را ندارم را در این مقاله داده باشیم.